AMAÇ: Preoperatif dönemde transfüzyon stratejilerini optimize etmek ve gerekli önlemleri alabilmek için kanama riski yüksek olan hastalarýn belirlenmesi önemlidir. Bu çalýþmada transfüzyon gereksinimlerini etkileyebilecek immünolojik ve non-immünolojik belirleyicilerin araþtýrýlmasý amaçlanmýþtýr.
YÖNTEMLER: Çalýþmaya 33 hasta dahil edildi. Preoperatif dönemde tüm hastalar immünolojik (TNF-α, IL-10), non-immünolojik hasta baðýmlý (yaþ, cinsiyet, ejeksiyon fraksiyonu (EF), Hct, Hb, kreatinin ve INR düzeyleri) ve non-immünolojik cerrahi baðýmlý (kardiyopulmoner bypass sýrasýndaki Hb ve ýsý düzeyi, kardiyopulmoner bypass süresi) deðiþkenler açýsýndan deðerlendirildi. Operasyon sýrasýnda Hb deðeri 7-8 gr/dl, Hct ≥ 25 olacak þekilde kan transfüzyonu yapýldý ve <2 ve ≥2 ünite eritrosit süspansiyonu verilen hastalar belirlendi.
BULGULAR: Operasyon sýrasýnda 29 hastaya <2, 4 hastaya ≥2 ünite eritrosit süspansiyonu verildi. Ýmmünolojik deðiþkenlerin kan transfüzyon miktarlarý ile korelasyon göstermediði saptandý. Perioperatif kan transfüzyon miktarý ≥2 ünite olan hastalarýn preoperatif Hb ve Hct deðerleri ve ejeksiyon fraksiyonlarý daha düþük, kardiyopulmoner bypass süreleri daha uzundu ancak istatistiksel olarak anlamlý deðildi.
SONUÇ: Çalýþmamýzýn sonuçlarý TNF-α ve IL-10 düzeylerinin perioperatif kan transfüzyon gereksinimi için belirleyici olmadýðýný göstermiþtir. Non–immünolojik faktörler ve transfüzyon miktarlarý arasýnda da istatistiksel korelasyon saptanamamýþtýr. Bu grup belirleyiciler için hasta sayýsýnýn arttýrýlmasýnýn yararlý olacaðý düþünülmektedir.

AMAÇ: Bu çalýþmada, karaciðer nakli vericilerinde torakal epidural ve paravertebral bloðun postoperatif aðrý kontrolündeki etkinliklerinin karþýlaþtýrýlmasý amaçlandý.
YÖNTEMLER: Karaciðer vericisi olmayý ve aðrý kontrolü için paravertebral veya epidural kateter yerleþtirilmesini kabul eden, 18-60 yaþ arasý, ASA I-II, 50 hasta dahil edildi. Olgular kapalý zarf yöntemi ile T6-8 düzeyinden paravertebral blok uygulanan olgular (grup 1) ve epidural blok uygulanan olgular (grup 2) olarak iki gruba randomize edildi. Olgular operasyondan sonraki 24 saat boyunca, VAS, vital bulgular, sedasyon skorlarý, hasta memnuniyet düzeyleri, kümülatif tüketilen lokal anestezik miktarý, ek analjezik ihtiyacý ve yan etkiler açýsýndan karþýlaþtýrýldý.
BULGULAR: Kümülatif tüketilen lokal anestezik miktarý 2. ve 4. saatte grup 2’ye göre grup 1’de daha fazla idi (p<0.05). Grup 1’de grup 2’ye göre ek analjezik kullanýmý fazla olmasýna karþýn anlamlý deðildi. Her iki grup arasýnda hasta memnuniyeti açýsýndan anlamlý fark tespit edilmedi. Her iki grupta birer hastada görülen bulantý-kusma haricinde hiçbir komplikasyona rastlanmadý.
SONUÇ: Donör hepatektomi olgularýnda postoperatif aðrý kontrolünde paravertebral blok epidural bloða iyi bir alternatif olabilir.

Kalp cerrahisi sonrasýnda gastrointestinal sistem (GÝS) komplikasyonu görülme sýklýðý nadir olup görüldüðü zaman yüksek mortalite ile iliþkilidir. Bu komplikasyonlar içinde en mortal seyredeni ise iskemik kolittir. Gastrointestinal komplikasyonlarýn çoðunda esas nedenin splanknik hipoperfüzyon olduðu bilinmektedir. Olgumuz 55 yaþýnda koroner arter bypass greftleme (KABG) sonrasý batýnda distansiyon, aðrý ve gaz-gaita çýkýþý olmamasý, inatçý metabolik asidoz, laktat yüksekliði ve lökositoz olmasý üzerine yapýlan tetkiklerden sonra iskemik kolit ve buna baðlý kolon perforasyonu tanýsý konuldu. Hastamýza cerrahi tedavi, koruyucu akciðer ventilasyonu, destekleyici ve nutrisyonel tedavisi uygulandý. Hasta postoperatif 29. gününde septik þok ve multipl organ yetmezliðinden kaybedildi. Kalp cerrahisi geçirmiþ batýnda distansiyon, aðrý, gaz-gaita çýkýþý olmayan ve inatçý metabolik asidoz olan hastada ayrýntýlý incelemeler yapýlmalý ve GÝS komplikasyonlarý mutlaka akla getirilmelidir. Bizde koroner bypass sonrasý geliþen ve mortal seyreden bir iskemik kolit ve kolon perforasyonu olgusunu literatür eþliðinde sunmayý amaçladýk.

Son dönem kanser hastalarýnda aðrý saðaltýmý yaþam kalitesi açýsýndan büyük önem taþýr. Bir rezervuardan sabit hýzda fentanil salýnýmýný saðlayan transdermal fentanil yamalarý kanser aðrýlarýn giderilmesinde kullanýlan etkin ve pratik bir tedavi yöntemidir. Bu makalede, 78 yaþýndaki son dönem akciðer kanseri olan erkek hastada fentanil yama tedavisine baðlý geliþtiði düþünülen atriyoventriküler tam blok olgusu sunulmuþtur

Bu olgu sunumunda mitral ve triküspit kapak yetmezliði nedeniyle açýk kalp cerrahisi uygulanan hastada, pulmoner arter kateterinin istem dýþý süperiyor vena kavada yer alan venöz kanül içine ilerlemesi ve durumun fark edilmesinin ardýndan sorunsuz olarak çýkarýlmasýnýn anlatýldýðý, literatürde komplikasyonlar ve malpozisyonlar arasýnda böyle bir bildirimin daha önce yapýlmadýðý bir olgu sunulmaktadýr. Pulmoner arter kateterizasyonu sýrasýnda, komplikasyonlar ve bunlarýn çözümüne yönelik yeterli bilgi sahip olmak, morbidite ve mortalitelerin engellenmesi açýsýndan son derece önemlidir.