Gebelerde tahmin edilen sýklýðý 20 000’de 1 olan kardiyopulmoner arrest, nadir gibi görünse de her an olabilir. Bu nedenle klinisyenler hýzla cevap vermeye hazýrlýklý olmalýdýr. Maternal resüsitasyon, gebeliðin anatomik ve fizyolojik deðiþikliklerine baðlý çok küçük ayarlamalarla gerçekleþtirilir. Anesteziyologlar, obstetrisyenler ve neanatologlar hem anne hem de yenidoðan için uygun tedaviyi saðlamak için takým olarak çalýþmalýdýrlar. Bu derleme makale, gebelikte kardiyak arrest yönetimini ve perimortem sezaryen kullanýmý sunmaktadýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Rejyonel anestezi, karotis endarterektomisinde (KEA) gerçek zamanlý nörolojik monitorizasyonu saðladýðý için ilk seçenektir. Kliniðimizde servikal pleksus bloku (SPB) ile KEA geçiren hastalarda farklý ajanlarla yaptýðýmýz sedasyonun hemodinami ve komplikasyonlar üzerine etkilerini karþýlaþtýrmayý amaçladýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Etik Kurul onayý alýndýktan sonra Ocak 2011-Aralýk 2014 tarihleri arasýnda Kalp Damar Cerrahisi ameliyathanesinde SPB altýnda KEA geçiren tüm hastalar bu retrospektif çalýþmaya dâhil edildi. Hastalarýn tümüne 0,01-0,03 mg/kg/sa midazolam ile premedikasyonu takiben SPB uygulandý. Sedasyon operasyon boyunca, Ramsay skalasý II-III olacak þekilde ayarlandý. Bir gruba deksmedetomidin (GI) 0,4-0,7 μg/kg/sa diðer gruba (GII) ilk midazolam dozunu takiben 1-2 μg/kg fentanil yapýldý ve gereðinde 1mg bolus midazolam uygulandý. Üçüncü grupta (GIII) ise remifentanil 1,5- 3 μg/kg/sa infüzyonu vardý. Hastalarýn anestezi kayýtlarýndan faydalanarak hemodinamik parametreler kaydedildi. Ayrýca komplikasyonlar (hemodinamik, solunumsal, nörolojik), karotis kempaj süreleri ve þant gereksinimleri not edildi.
BULGULAR: Çalýþmaya alýnan 80 hastanýn 33ü (%41) GI’de, 35i (%44) GII’de, 12si (%15) GIII’te yer aldý. Hastalarýn demografik ve operatif özellikleri açýsýndan gruplar arasýnda fark gözlenmedi. Sistolik kan basýncýnda tüm zamanlarda hem gruplar arasýnda, hem de zamana baðlý grup içi deðiþiminde istatiksel anlamlýlýk bulunmadý (p>0,05). Kalp hýzý gruplar arasýnda tüm zamanlarda ve grup içi zamana baðlý deðiþimde anlamlý fark göstermedi (p>0,05).
Hemodinamik komplikasyonlar ve müdahaleler açýsýndan da gruplar arasýnda istatistiksel olarak anlamlý fark yoktu. Hipotansiyon GI’de 4, GII’de 2, GIII’te 1 olguda görüldü. Bradikardi GI’de 4, GII’de 2 hastada olurken hipertansiyon GII’de tek hastada saptandý.

TARTIÞMA ve SONUÇ: Rejyonel anestezi ile KEA’lerinde deksmedetomidin, midazolam + fentanil veya remifentanil benzer þekilde minimal hemodinamik yan etki ile hasta kooperasyonunu bozmadan güvenli sedasyona olanak saðlamaktadýr.

GÝRÝÞ:

Aort kapak darlýðý geriatrik hastalarda major bir kardiyak kapak hastalýðýdýr. Þiddetli aort kapak darlýðý için konvansiyonel tedavi seçeneði, cerrahi giriþim ile aortik kapak replasmanýdýr. Ancak çoðu geriatrik hasta cerrahi ve anestezi açýsýndan yüksek risk nedeniyle opere edilemez olarak kabul edilir. Transkateter aortik kapak replasmaný (TAVR) yüksek riskli aort kapak darlýðý olan hastalarda son yýllarda hýzla geliþen bir alternatif tedavi seçeneðidir. Bu çalýþmada genel anestezi altýnda TAVR prosedürü uygulanan hastalardaki anestezi deneyimimizi paylaþmayý amaçladýk.

METOD:

Çalýþmaya Ocak 2014 - Haziran 2016 tarihleri arasýnda semptomatik ciddi aort darlýðý olup genel anestezi altýnda TAVR uygulanan 67 hasta (29 erkek, 38 kadýn, ortalama yaþ 78 ± 6) retrospektif olarak deðerlendirildi.

BULGULAR:

Genel anestezi uygulanan 67 hastada toplam iþlem süresi 159,1 ± 38,97 dakika, anestezi süresi ise 193 ± 41 dakika idi. Toplam 28 hastaya kan transfüzyonu yapýldý (% 41). Dört hastada intraoperatif dönemde vazopressör infüzyonu baþlandý (% 5.9). Bu hastalarýn yoðun bakýmda kalýþ süresi 2 (1-7) gün, hastanede kalýþ süresi 7 (4-60) gündü.

SONUÇ:

TAVR uygulamasý, hem uygulanan prosedürün karmaþýklýðý, hem de uygulanan hasta popülasyonunun yüksek risk taþýyan hastalar olmasý nedeniyle anestezistler için oldukça zorlu bir giriþimdir. Anestezist, hastanýn vital fonksiyonlarýnýn korunmasý amacýyla hemodinamik stabiliteyi saðlamak durumundadýr. Preoperatif iyi bir deðerlendirme olasý komplikasyonlara daha hýzlý ve güvenli bir yaklaþým için önemlidir. TAVR prosedürü ile ilgili deneyimlerin artmasý, iþlemin baþarýsýnýn da artmasýyla sonuçlanacaktýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Deliryum açýk kalp cerrahisi sonrasý en çok rastlanan nörolojik komplikasyonlardan biridir. Çalýþmalarda deliryumu belirleme aracý ve taný kriterlerinin deðiþik olmasý gibi nedenlerle farklý prevalans sonuçlarý bildirilmiþtir. Çalýþmamýzda açýk kalp cerrahisi geçiren hastalarda deliryum sýklýðýný, hangi predispozan faktörlerle iliþkili olduðunu ve tedavide deksmedetomidin etkinliðini araþtýrmak istedik
YÖNTEM ve GEREÇLER: Eðitim Planlama Kurulu izniyle 2013 yýlý ilk 7 ayda açýk kalp cerrahisi yapýlan 1195 hastadan deliryum tanýsý konulan 30 hasta prospektif olarak çalýþma grubu, 1165 hasta kontrol grubu olarak seçildi. Deliryum tanýsý için Konfüzyonun Deðerlendirme Ölçeði (YBÜ-KDÖ) türkçe olarak uygulandý ve tedavi amacýyla dexmedetomidin baþlandý. Hastalarýn özellikleri, operasyon süresi, kullanýlan kan ve sývý miktarý, inotrop destek varlýðý, ekstübasyon,yoðun bakým ve hastanede kalýþ süresi kaydedildi.
Ýstatistik: Normal daðýlýmýn incelenmesinde Kolmogorov - Smirnov; Niteliksel verilerin karþýlaþtýrýlmasýnda Pearson Ki-Kare testi ve Fisher Exact test kullanýldý. Niceliksel verilerde Mann Whitney U test kullanýldý.


BULGULAR: Deksmedetomidin sonrasý hastalarýn %80 inde semptomlarda gerileme gözlendi. Deliryum için yaþ, yüksek doz inotrop kullanýmý,uzun operasyon ve kross klemp süresi, kullanýlan kan ve sývý miktarý predispozan faktörlerdi. Grup D’nin yoðun bakým ve hastanede kalýþ süresi daha uzundu.(7,5± 8 > 2,9±1 yb günü, 14,7± 9 >9,6 ±3 hastane günü)
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmamýzda açýk kalp cerrahisi sonrasý deliryum sýklýðý %2.5, hipertansiyon, operasyon ve kros klemp süresinin uzun olmasý, fazla kan kullanýmý anlamlý risk faktörü olarak bulundu(p<0.05). YBÜ-KDÖ’nün günlük izlem formlarýna eklenmesi, deliryumun erken tanýsý ve uygun tedavisinin yapýlabilmesini saðlayabilir kanýsýndayýz. Deliryum tedavisinde deksmedetomidinin uygun ve yararlý bir seçenek olarak görünmektedir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Antihipertansif ilaçlarýn anestezi süresince hemodinami üzerine etkileri devam etmektedir. Çalýþmamýzda sýk kullanýlan antihipertansif ilaçlarýn ve bu ilaçlarýn kesilme zamanlarýnýn intraoperatif dönemde hemodinami üzerine etkilerini karþýlaþtýrmayý amaçladýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Hastane bilimsel onayý ve hastalarýn onamlarý alýnarak anestezi polikliðine baþvuran antihipertansif kullanan hastalar çalýþmaya alýndý. Elektif açýk batýn operasyonu geçirecek 18-75 yaþ arasý ASA I-III 156 hastanýn kullandýðý antihipertansif ilaçlar, kesilme zamaný ve intraoperatif dönem hemodinami verileri kaydedildi. Sýk kullanýlan Anjiotensin konverting enzim inhibitörleri(ACEÝ), kalsiyum kanal blokerleri (CCB) ve Anjiotensin reseptör blokerinin (ARB) oluþturduðu; ACEÝ veya ARB (grup 1), CCB (grup 2) ve ACEÝ+CCB veya ARB+CCB (grup 3) olarak üç grupta toplandý. Ýllaç kesilme zamanýna göre gruplar, 24 saat önce ve operasyon sabahý olmak üzere iki alt gruba ayrýldý.
BULGULAR: Çalýþmaya alýnan 156 hastanýn 124’ü deðerlendirmeye alýndý. 32 hasta ise daha az sýklýkla ilaç kullanýmý veya kesme zamanýnýn uygun olmamasý nedeniyle çalýþma dýþý býrakýldý. Demografik veriler açýsýnda gruplar arasýnda anlamlý fark yoktu (p>0,05). Servis, indüksiyondan önce, intraoperatif ve ekstübasyondan sonra ortalama arter basýncý deðerlerinde ACEÝ veya ARB grubu ile CCB grubu arasýnda anlamlý fark bulunmadý (p>0,05), bu iki grup ile ACEÝ+CCB veya ARB+CCB grubu arasýnda anlamlý ARB+CCB grubunda daha düþük olmak üzere ortalama arter basýncý deðerlerinde fark bulundu.(p<0,01). Kalp atým hýzý, CCB grubunda diðer iki gruba göre ekstübasyon sonrasýnda anlamlý olarak yüksekti (p<0,05). Her üç grupta da operasyon sabahý ilaç kesilen gruplarda ortalama arter basýncý, 24 saat önce kesilen gruba göre normal sýnýrlarda kaldýðý görüldü.(p<0,05)
TARTIÞMA ve SONUÇ: ACEÝ+CCB veya ARB+CCB gruplarýnda ilaçlarýn birlikte verilmesi ve operasyon sabahý ilaç kesilmesinin intraoperatif hemodinaminin daha stabil kalmasýný saðladýðý sonucuna vardýk.

Obez olgularda kolin esteraz enzim inhibitörlerine yanýt alýnamayan rezidüel nöromusküler bloða daha sýk rastlanmaktadýr. Obez, diyabetik ve ileri yaþ bayan hastaya yapýlan aortokoroner bypass cerrahisi sonrasýnda ayýlma ve derlenmesinde uzama olmasý üzerine teþhis ve tedavi edilen uzamýþ nöromusküler blok olgusunu sunduk.

Ýnvaziv arter basýncý monitörizasyonu kardiyovasküler cerrahi sýrasýnda perioperatif dönemde çok sýk uygulanmaktadýr. Kardiyopulmoner bay-pas hazýrlýðýnda ise her hastaya yapýlmaktadýr. Bu olgu sunumunda kalp cerrahisi geçirecek olan ve anestezi indüksiyonu sýrasýnda yanlýþlýkla intra-arteryel propofol ve midazolam verilen hastadaki yaklaþýmýmýzý ilgili yayýnlar eþliðinde sunmayý amaçladýk.