Vücuttaki bir organ ya da dokudan oluþan kan kaybýný önleme süreci hemostaz olarak tanýmlanýr. Hemostaz; trombositler ile kan pýhtýlaþma faktörleri arasýnda pýhtý oluþumu ve kanamanýn durdurulmasý ile sonuçlanan bir dizi olayý içerir. Genellikle, kanama bozukluðu olmayan saðlýklý kiþilerde kanama çok hýzlý bir þekilde ve tedavi gerektirmeden kontrol altýna alýnabilir. Cerrahlar ve anestezistler travma yada büyük cerrahi operasyon geçirecek hastalarýnýn kan kayýplarýný en aza indirmek, normal hemostazý saðlamak için sýklýkla hemostatik ilaçlara ihtiyaç duyarlar. Hemostatik ajan hemostazý teþvik eden madde içerir. Tedavide kullanýlan antifibrinolitikler, protamin, desmopressin, fibrinojen ve koagülasyon faktörleri gibi çok çeþitli sýnýflardan hemostatik ilaçlar bulunmaktadýr. Hemostatik ajanlar deðiþik mekanizmalarla etkilerini gösterirler: Sistemik ilaçlar primer hemostazý geliþtirir, fibrin formasyonunu veya koagülasyonu uyarýr ya da fibrinolizi inhibe ederken, lokal etkili hemostatik ajanlar vazokonstrüksiyon yapar veya trombosit aggregasyonunu uyarýrlar. Trombosit ve hemostatik faktörlerin transfüzyonu tedavinin dayanaðýný oluþtursa da farmakolojik ajanlar giderek kan ürünlerine önemli birer yardýmcý haline gelmektedir, bu konuda alternatif tedavilere ihtiyaç olduðu dikkate alýnmalýdýr.

AMAÇ: Bu çalýþmada preoperatif verilen oral gabapentinin, bölgesel anestezi altýnda KEA uygulanan hastalarda intraoperatif kooperasyon, cerrahi stres yanýt ve postoperatif analjezi üzerindeki etkilerinin deðerlendirilmesi amaçlanmýþtýr.
YÖNTEMLER: Hastane etik kurul izni ve hasta onaylarý alýndýktan sonra, karotis stenozu nedeniyle elektif KEA uygulanacak 50 yaþ üzeri (ASA II-III) 34 hasta prospektif düzende çalýþmaya alýndý. Hastalar preoperatif dönemde gabapentin uygulamasýna göre randomize olarak iki gruba ayrýldý: Ameliyattan 1 saat önce oral 600 mg tek doz gabapentin (Neurontin®, Pfizer) alan hastalar çalýþma, ameliyat öncesi gabapentin almayan hastalar ise kontrol grubu olarak kabul edildi. Ameliyat süresince hastalarýn klinik nörolojik deðerlendirmesi yapýldý. Hemodinamik parametreleri, sedasyon durumlarý, stres yanýt parametreleri ve postoperatif analjezik ihtiyaçlarý deðerlendirildi.
BULGULAR: Çalýþma grubunun hemodinamik deðerleri daha az vazoaktif ajan desteðine raðmen daha stabil seyretti. Her iki grubun sedasyon ve hasta kooperasyonlarý benzerdi. Stres yanýt parametrelerinden kortizol, kontrol grubunda klemp sonrasý dönemde baþlangýca göre anlamlý olarak yüksek, 24. saat ölçümlerinin ise her iki grupta da baþlangýç deðerlerine göre düþük olduðu görüldü. Postoperatif analjezik ihtiyacý çalýþma grubunda, kontrol grubuna göre daha az hastada ve daha geç dönemde ortaya çýktý.
SONUÇ: Sonuç olarak bulgularýmýz; gabapentinin bölgesel anestezi altýnda KEA uygulanan hastalarda kooperasyonu etkilemeden, daha az vazoaktif ajan kullanýlarak stabil hemodinami saðladýðýný ve postoperatif analjezik ihtiyacýný azalttýðýný göstermektedir.

AMAÇ: Kardiyopulmoner baypasta, miyokard korumasýnda kardiyopleji kullanýmý oldukça önemlidir. Hipoterminin koruyucu etkisinden yararlanmak için yüksek potasyum içeriðine sahip soðuk kan kardiyoplejisi oldukça yaygýn kullanýlmaktadýr. Hipotermi potasyum konsantrasyonunu deðiþtirebilmektedir. Bu çalýþmada hipoterminin kan kardiyoplejisi potasyum konsantrasyonu üzerine etkisini araþtýrdýk.
YÖNTEMLER: Çalýþmamýz kardiyopulmoner baypas eþliðinde koroner arter baypas cerrahisi uygulanacak 70 hastada uygulandý. Hastalardan kardiyopulmoner baypasa geçmeden önce alýnan arteriyel kan örneklerinden potasyum düzeyleri belirlendi. Kardiyopleji hazýrlamak amacýyla, kardiyopulmoner baypasa geçildikten sonra kalp akciðer pompasýndan 400 ml kan alýndý. Kardiyoplejideki potasyum düzeyi 16 mEq/L olacak þekilde potasyum klorür eklendi. Potasyum eklenmesinden sonra kan örneði alýndý. Kan gazlarý, potasyum, sodyum, kalsiyum ve laktat düzeyleri ölçüldü. Kan kardiyopleji buzlu sývý içerisine yerleþtirilerek 4ºC ye kadar soðutuldu ve ölçümler yinelendi.
BULGULAR: Kan kardiyopleji örneklerinde potasyum düzeyleri 32˚C de 16.8±0.7 mEq/L, 4˚C de 16.3±0.7 mEq/L olarak ölçüldü (p=0.001). Kan gazý analizleri ve diðer elektrolitler arasýnda fark saptanmadý.
SONUÇ: Kan kardiyoplejisini 4ºC’ye soðutulduðunda potasyum düzeyleri azalmaktadýr. Ancak bu azalma 0,5 mEq/L düzeylerinde olup, klinik açýdan önemli olmayabilir. Ancak, kardiyopleji hazýrlanýrken potasyum düzeyleri alt sýnýra yakýn hesaplanýyorsa, soðuma ile birlikte potasyum düzeyi alt sýnýrýn altýnda kalabilir. Bu nedenle potasyum düzeylerini hedeflenen düzeyin biraz üzerinde tutulmasý yararlý olabilir.

AMAÇ: Bu çalýþmada koroner arter baypas greft (KABG) cerrahisinde fentanil ve remifentanilin ilaç tüketim maliyetleri, hemodinami, ekstübasyon zamaný, yoðun bakýmda kalýþ süresi ve hasta memnuniyeti üzerine etkileri karþýlaþtýrýldý.
YÖNTEMLER: Çalýþmaya ASA III-IV 40-65 yaþ arasý 60 hasta alýndý. Hastanýn katýlmayý reddetmesi, VKI > 30, kontrolsüz hemodinami, ejeksiyon fraksiyonu < % 25, intraaortik balon gereksinimi, major organ disfonksiyonu ve ek ameliyat planlanmasý çalýþmaya alýnmama kriterleriydi.
Ýndüksiyonda Grup F’ye 2-3 mg kg-1 propofol, 0.6 mg kg-1 rokuronyum, 5-10 μg kg-1 fentanil, Grup R’ye 2-3 mg kg-1 propofol, 0.6 mg kg-1 rokuronyum, 1-2 μg kg-1 remifentanil yapýldý. Ýdamede Grup F’ye % 2-3 sevofluran, % 50 oksijen-hava, 0.1-0.5 μg kg-1 dak-1 fentanil; cilt insizyonu ve sternotomi öncesinde 5 μg kg-1 fentanil bolus, Grup R’ye ise % 2-3 sevofluran + % 50 oksijen-hava, 0.5-1 μg kg-1 dak-1 remifentanil, cilt insizyonu ve sternotomi öncesinde 0.25-1 μg kg-1 remifentanil bolus uygulandý. Yoðun bakýma transfer edilene kadar 5-10 μg kg-1 dak-1 propofol verildi. Yoðun bakýmda BIS > 60 olacak þekilde titre edilerek azaltýldý. Ekstübasyon sonrasý 1. saatte Aldrete, 1., 2., 4., 6., 12., 24. saatlerde VAS ve Ramsey skorlamasý, ilaç tüketimi ve maliyeti, yoðun bakýmda kalýþ süresi, hasta memnuniyeti kaydedildi.
BULGULAR: KH indüksiyon öncesi hariç Grup R’de düþüktü. OAB entübasyon öncesinden yoðun bakým 1. saate kadar Grup R’de düþüktü. Ekstübasyon süreleri gruplar arasýnda benzerdi. Total opioid tüketimi ve maliyeti Grup F’de düþüktü.
SONUÇ: Bu çalýþmada KABG cerrahisinde fast-track anestezi tekniðinde remifentanilin daha hýzlý derlenme saðlamasýna raðmen düþük doz fentanilin opiod tüketimi ve maliyeti üzerine etkileri açýsýndan daha avantajlý olduðu görülmektedir.

AMAÇ: Amacýmýz koraner bypass cerrahisinde laringoskopi ve trakeal entübasyon (TE) esnasýnda uygulanan “backward upward right-sided pressure”(BURP) manevrasýnýn, QT (OTd), P dispersiyon (Pd) ve hemodinamik yanýt üzerine oluþan etkisini araþtýrmaktýr.
YÖNTEMLER: Çalýþmaya elektif koroner arter bypass graft cerrahisi geçiren 40 hasta alýndý. Hastalar Grup K (kontrol grubu, n=20) ve Grup B (BURP grubu, n=20) olarak 2 gruba ayrýldý. Hastalara premedikasyon yapýldýktan sonra standart 12 derivasyonlu elektrokardiyografi (EKG) baðlanarak indüksiyon öncesi EKG çekildi. Bu EKG bazal (EKG0) kabul edilerek kaydedildi. Sadece BURP grubundaki hastalara laringoskopi esnasýnda BURP manevrasý yapýldý. Hastalarýn 12 derivasyonlu EKG kayýtlarý entübasyon sonrasý 1. dk (EKG1) ve 3. dk (EKG3) da alýndý ve iki grup QT ve p dispersiyonlarý açýsýndan karþýlþtýrýldý.
BULGULAR: Gruplar arasýnda demografik veriler benzerdi. (p >0,05). Grup K ve Grup B’nin entübasyon süreleri benzerdi (p >0,05). Kalp atým hýzlarý (KH) ve ortalama arter basýnçlarýnýn (OAB) gruplar arasý deðerlendirilmesinde istatistiksel olarak anlamlý farklýlýk yoktu (p >0.05). Gruplarý arasý izlem zamanlarý içindeki QTd ve p dispersiyonlarýnda istatistiksel olarak anlamlý farklýlýk gözlenmedi (p >0,05).
SONUÇ: Koraner arter hastalýðý olan ve koroner baypas cerrahisi geçirecek hastalarda BURP manevrasýnýn KH ve OAB deðerleri ile EKG’deki QT ve P dalga dispersiyonlarý üzerine olumsuz etkisinin olmadýðýný gözlemledik.

AMAÇ: Uzun süreli Kardiyo-Pulmoner Baypas (KPB)’ýn böbrek fonksiyonlarý üzerine olumsuz etkilerini azaltmak için kullanýlan dopamin ve mannitol’ün veriliþ þekil ve zamanýna göre etkilerini karþýlaþtýrmayý amaçladýk.
YÖNTEMLER: Grup I (n: 25 hasta): Mannitol 1 gr kg-1 KPB prime solüsyonuna ilave edildi.
Grup II (n: 25 hasta): Anestezi indüksiyonu- ameliyat sonu aralýðýnda dopamin 2 μgr kg-1 dk-1 hýzýnda ÝV uygulandý.
Grup III (n: 25 hasta): Anestezi indüksiyonu- ameliyat sonu aralýðýnda dopamin 2 μgr kg-1 dk-1 ÝV uygulandý ve KPB prime solüsyonuna mannitol 1 gr kg-1 ilave edildi.
Grup IV (n: 25 hasta) (Kontrol Grubu): Ýdrar azalmasý durumunda furosemid uygulandý.
Serum üre, kreatinin, albümin, idrarda mikroalbümin, idrarda kreatinin, serum sistatin-c deðerleri preop ve postop olarak karþýlaþtýrýldý.

BULGULAR: Systatin- c deðerlerinde postop Grup I,II,III’de anlamlý artýþlar izlendi (p<0,01). Mikroalbümin/idrar kreatinin oranlarýnda tüm gruplarda postop görülen yükseliþ istatistiksel olarak ileri düzeyde anlamlý bulundu (p<0,01).
SONUÇ: Böbrek hasarýný belirlemek bakýmýndan mikroalbumin/idrar kreatinin oranýnýn cystatin- c düzeyinden daha hassas bir parametre olduðunu gözlemlemiþ olduk. Dopamin infüzyonunun (2 μgr kg-1 dk-1) ve KPB döneminde Mannitol (1 gr kg-1 ) ile birlikte kullanýlmasýnýn, KPB’ýn böbrekler üzerine olumsuz etkilerini önleme bakýmýndan daha etkili olduðunu düþünmekteyiz.

Endotrakeal entübasyon veya trakeostomi yoðun bakým hastalarýnda mekanik ventilasyon desteði için kullanýlabilir ve bu nedenlerle yoðun bakýmda uzun süre izlenen hastalarda çeþitli psikiyatrik sorunlar da görülebilir. Gerek entübasyon veya trakeostomi sonrasý oluþabilen havayolu hasarý, gerek psikiyatrik problemler ciddi solunum sýkýntýsý nedeni olabilirler.Geçirdiði Whipple operasyonu sonrasý uzun süre yoðun bakým ve mekanik ventilasyon tedavisi alan ve perkütan trakeostomi açýlan hasta genel durumunun düzelmesi sonrasýnda dekanüle edildi ve geliþen akut solunum sýkýntýsý nedeniyle tekrar kanüle edilerek mekanik ventilasyon desteði almaya devam etti. Yoðun bakým tedavisinin baþýndan beri anksiyete bozukluðu nedeniyle psikiyatrik tedavi de alan hastaya trakeostomi kanülünden girilerek fleksibl bronkoskopi yapýldý ve herhangi bir patoloji saptanmadý.Hasta tekrar dekanüle edilerek izlendi ve solunum sýkýntýsýnýn ayný þekilde tekrar etmesi üzerine çekilen boyun tomografisinde kanülün süperior komþuluðunda trakeal stenoz izlendi ve bu bölgeye trakeal dilatasyon uygulanmasýnýn ardýndan hasta baþarýlý bir þekilde dekanüle edilerek taburcu edildi.

Miyastenya Gravis (MG), sinir kas kavþaðýnda asetilkolin (ACH) reseptörlerinin yýkýmý ile karekterize, otoimmun bir hastalýktýr. Tedavisinde baþta anti kolinesterazlar olmak üzere, pek çok medikal ilaç grubu uygulanmasý yaný sýra timektomi önemli bir yer tutmaktadýr. Süksinilkoline beklenmeyen yanýt, non depolarizan kas gevþeticilere aþýrý duyarlýlýk ve postoperatif solunum yetmezliði riski nedeniyle anestezi yönetimi özellik göstermektedir. Biz, timektomi ile eþzamanlý KABG cerrahisi yapýlan MG’li bir olguda uyguladýðýmýz anestezi yönetimini sunmayý hedefledik.

Bu olgu sunumunun amacý, pnömonektomi sonrasý CABG cerrahisi geçiren hastada, preoperatif deðerlendirme için önerileri, perioperatif yaþadýðýmýz teknik zorluklarý ve pulmoner hasarý azaltmak için kullandýðýmýz ventilasyon yöntemlerini tartýþmaktýr.

Antiaritmik olarak sýkça kullanýlan bir ilaç olan amiodaronun nörolojik, oftalmik, kutanöz, hepatik ve pulmoner yan etkileri bilinmektedir. Kullaným süresi ve miktarýna baðlý olarak pulmoner toksisite bulgularý gözlenir. Pulmoner yan etkiler % 10-17 oranýnda görülür ve genellikle interstisiyel pnömoni þeklindedir. Bu olgu sunumunda, hýzlý ventrikül cevaplý akut atrial fibrilasyon nedeniyle amiodaron tedavisi baþlanan bayan hastada amiodaronun ender bir komplikasyonu olan yaygýn alveolar hemoraji irdelenmiþtir.

Pulmoner arter kateterizasyonu ile ilgili çeþitli komplikasyonlar tanýmlanmýþtýr ve hemotoraks gibi bazýlarý yaþamý tehdit eden nitelikte olabilmektedir. Pulmoner arter kateterinin düðümlenmesi ise ender karþýlaþýlan komplikasyonlardan biri olup, baþka medikal sorunlara yol açmasý da olasýdýr. Bu makalede pulmoner arter kateterinin düðümlenmesi sorunu ile karþýlaþýlan bir olgu sunularak sorunun çözüm yollarý tartýþýlmýþtýr