GÝRÝÞ ve AMAÇ: Kardiyopulmoner baypass (KPB) sonrasý oluþan akut böbrek hasarý (ABH) sýk görülmektedir; bu durum erken ve geç postoperatif sonuçlar üzerinde ciddi etkiler oluþturmaktadýr. Bu retrospektif çalýþmanýn birincil amacý KPB eþliðinde kardiyovasküler cerrahi geçiren ve böbrek fonksiyonlarý normal olan hastalarda RIFLE, KDIGO ve AKIN sýnýflamalarý aracýlýðý ile cerrahi sonrasý akut böbrek hasarý insidansýnýn saptanmasý ve akut böbrek hasarý geliþiminde rol alan risk faktörlerinin belirlenmesidir. Sekonder amacý ise bu üç sýnýflamanýn ve risk faktörlerinin erken mortalite ile ilintisini saptamaktýr.

YÖNTEM ve GEREÇLER: Manisa Celal Bayar Üniversitesi Týp Fakültesi Kalp Damar Cerrahisi Kliniðinde 2011-2015 tarihleri arasýnda KPB eþliðinde kardiyovasküler cerrahi geçiren ve sonrasýnda Kalp Damar Cerrahisi yoðun bakýmda izlenen hastalarýn dosyalarý retrospektif olarak incelenerek 353 hasta çalýþmaya dahil edildi. Araþtýrmaya dahil edilen her hastanýn operasyon öncesi demografik bilgileri, operasyon tipi, hemoglobin, hemotokrit düzeyleri, kreatinin deðerleri kaydedildi. Postoperatif dönemde serum kreatinin deðeri ve idrar çýkýþ miktarý kullanýlarak günlük olarak RIFLE, KDIGO ve AKIN skoru belirlendi. Verilerin deðerlendirilmesinde ROC analizi ve logistik regresyon analizi kullanýldý.

BULGULAR: Araþtýrma grubumuzda KDIGO ve AKIN sýnýflamalarýna göre %28.6’sýnýn RIFLE sýnýflamasýna göre ise %29.4’ünün herhangi bir ABY evresinde olduðu bulundu. Çalýþmamýzda RÝFLE, AKIN ve KDIGO sýnýflamalarýna göre böbrek yetmezliði geliþimi ile ileri yaþ, CABG ve kapak cerrahisinin birlikte yapýlmasý, uzun pompa süresi, düþük preoperatif hemoglobin düzeyi, yüksek bazal kreatinin deðeri, yüksek peroperatif kan transfüzyonu, uzun süre yoðun bakýmda kalýþ arasýnda anlamlý iliþki olduðu gösterildi. Çalýþmamýzda hastane mortalitesinin tahmininde ROC eðrisi altýndaki alan RIFLE, AKIN ve KDIGO sýnýflamalarý için sýrasýyla benzer þekilde 0.956, 0.957, 0.956 olarak anlamlý bulun.


TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmamýzda RIFLE, AKIN ve KDIGO sýnýflamalarý arasýnda mortalite tahmininde anlamlý bir fark bulunamamýþtýr.
Anahtar kelimeler: Akut böbrek hasarý, Kardiyak cerrahi, Hastane mortalitesi

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada, Cohen fleksitip bronþiyal bloker yerleþtirilmesinde kullanýlan optik görüntüleme yöntemlerinden; fiberoptik bronkoskop (FOB) ve Disposcope® endoskopu (DE) karþýlaþtýrmayý amaçladýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalýþmada tek akciðer ventilasyonu için bronþiyal bloker yerleþtirilen 40 hasta randomize olarak FOB grubu (n=20) ve DE grubu (n=20) olmak üzere iki gruba ayrýldý. Hastalarýn demografik ve klinik özellikleri, Cormack-Lehane sýnýflamasý, bronþiyal blokerin yerleþtirme süresi ve kolaylýðý kaydedildi.
BULGULAR: DE grubunun ortalama bronþiyal bloker yerleþtirilme süresinin (196±32 sn); FOB grubunun bronþiyal bloker yerleþtirilme süresine göre (244±21 sn) daha kýsa olduðu tespit edildi ve istatistiksel olarak anlamlý bulundu (p<0,05). Hem FOB hem de DE gruplarýnda; sað ana bronþa yerleþimin, sol ana bronþtan daha kolay olduðu bulundu (p <0.05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Torasik cerrahi pratiðinde Disposcope® endoskop kýlavuzluðunda Cohen flexitip bronþiyal bloker yerleþtirilmesi, kýsa ve kolay yerleþimi ile, tek akciðer ventilasyonu için uygun bir seçenektir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Entübasyon iþlemi sýrasýnda endobronþiyal entübasyon, vokal kord ve sinir basýsý, baþ boyun hareketine baðlý beklenmedik ekstübasyon gibi komplikasyonlarýn önüne geçebilmek için tüp ucu trakea içerisinde uygun seviyede yerleþtirilmelidir. Vokal kord-karina mesafesi kýsa olan hastalarda tüp ucu yerleþimi ile ilgili problemlerin daha sýk yaþanabileceði gözönünde bulundurulduðunda bu hastalarýn önceden tahmin edilmesi, bu gibi komplikasyonlarý önleyecektir. Biz de bu amaçla çalýþmamýzda vokal kord-karina mesafesi ile vücut yüzey anatomik ölçümleri arasýnda bir korelasyon olup olmadýðýný araþtýrdýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya 200 hasta dahil edildi. Hastalarýn çeþitli havayolu ölçümlerinin yaný sýra farklý vücut yüzey anatomik ölçümleri kaydedildi. Endotrakeal entübasyonu takiben Disposcope cihazý yardýmý ile endotrakeal tüp üzerine yerleþtirilen çizgiler kullanýlarak vokal kord-karina mesafelerini hesapladýk.
BULGULAR: Kadýn ve erkeklerin ortalama vokal kord karina mesafesi 13,1±1,9 cm olarak bulundu. Hastalardan 9’unun (%4,5) vokal kord karina mesafesi 10,5 cm veya daha azdý. Toplam 34 hastada (%17) vokal kord karina mesafesi 11,2 cm’nin altýnda olup vokal kord karina mesafesinin kýsa olduðu tespit edildi. Vokal kord karina mesafesi ile en iyi korele olan anatomik ölçümler sýrasýyla sternomental mesafe (r=0,358), boy (r=0,270) ve ulnar uzunluk (r=0,256) olarak bulundu.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Vücut yüzey anatomik ölçümleri ile vokal kord karina mesafesi arasýndaki korelasyonlarýn zayýf olduðunu tespit ettik. Vokal kord karina mesafesi kýsa olan hastalarýn vücut yüzey anatomik ölçümleri ile önceden tahmin edilmesinin hala zor olduðunu düþünmekteyiz. Ýþaret çizgilerinin tüp ucuna olan uzaklýðý 10 cm’den küçük olan endotrakeal tüplerin, Türk eriþkin hastalarýn büyük çoðunluðunda güvenle kullanýlabileceði sonucuna vardýk.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Açýk kalp cerrahisinde albümin düþüklüðü postoperatif dönemde mortalite ve morbiditeyi arttýran önemli bir risk faktörüdür. Diyabet proetinüri ile albümin kaybýna neden olarak bu klinik durumu etkileyebilir. Bu çalýþmada preoperatif albümin deðerlerinin ve diyabet mellitus (DM) varlýðýnýn postoperatif renal yetmezlik üzerine etkileri araþtýrýldý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Kliniðimizde 01.01.2015-31.12.2019 tarihleri arasýnda kardiyopulmoner baypas eþliðinde koroner arter baypas cerrahisi yapýlan hastalar retrospektif olarak incelendi. Preoperatif dönemde diyaliz tedavisi alan, ejeksiyon fraksiyonu %50’nin altýnda olan ve acil cerrahi yapýlan hastalar çalýþma dýþýnda býrakýldý. Hastalar ameliyat öncesi serum albümin seviyelerine göre 3 gruba ayrýldý. Serum albümin düzeyi ≥3,5 mgr/dl olan hastalar Grup 1; 2,5-3,5 mgr/dl arasýnda olanlar Grup 2; ≤ 2,5 olan hastalar Grup 3 olarak adlandýrýldý. Daha sonra bu 3 grup DM varlýðýna göre 2 alt gruba ayrýldý.
BULGULAR: Çalýþma periyodunda koroner arter baypas cerrahisi uygulanan 308 hasta çalýþmaya dahil edildi. Hastalarýn demografik özellikleri, peroperatif verileri ve operatif verileri benzerdi. Postoperatif dönemde renal replasman tedavisi gereksinimi ise Grup 2 ve Grup 3’de Grup1’e oranla daha yüksek idi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Preoperatif serum albümin düþüklüðü postoperatif dönemde akut bmbrek yetmezliði geliþimi için bir risk aktörü olup, DM varlýðý bu durumu olumsuz etkiler. Postoperatif dönemde bu hastalarýn yakýn takibi mortalite ve morbiditeyi azaltmaya olumlu katký saðlar.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Fosfat sinyal iletimini, enerji üretimini ve mineral metabolizmasýný içeren düzenleyici çoklu metabolik olayda yer alan esansiyel bir mineraldir. Biz bu çalýþmada hastalarýn serum fosfat düzeylerinin fosfat referans deðeri olarak verilen 2,5-4,5 mg/dL alt ve üst sýnýrlarýndan sapmasýnýn 28 günlük mortalite üzerine etkisini araþtýrmayý planladýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Hastanemiz baþhekimliðinden yazýlý izin alýndýktan sonra hasta dosyalarý retrospektif olarak taranarak yoðun bakým ünitemizde yatan septik þok iliþkili akut böbrek hasarý nedenli sürekli renal replasman tedavisi gören ve 18 yaþ üstü 53 adet hasta çalýþmaya dahil edildi. Hastanemiz biokimya laboratuarýndaki serum fosfat düzeyi referans arlýðý 2,5-4,5 mg/dL olduðundan hastalarýn ortalama serum fosfat düzeylerinin alt sýnýr referans aralýðý olan 2,5 mg/dL ve üst sýnýr referans aralýðý olan 4,5 mg/dL ye göre istatistiksel deðiþimleri hesaplandý.
BULGULAR: Hastalarýn ortalama serum fosfat düzeylerinin fosfat alt sýnýrý olan 2,5 mg/dL ye göre deðiþimi istatistiksel olarak anlamlý yüksekti 4,14±1,72, p<0,001. Gruplardaki fosfat düzeyleri karþýlaþtýrýldýðýnda Grup 1 de Grup 2 ye göre istatistiksel olarak anlamlý yüksekti p=0,047.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Fosfat düzeyi mortal hastalarda mortal olmayan hastalara göre istatistiksel olarak anlamlý yüksekti.

Entübasyon sonrasý trakeal stenoz önemli bir klinik durumdur. Entübe ve trakeostomize hastalarýn yaklaþýk %5-%20’sinde görüldüðü tahmin edilmektedir. Kalp transplantasyonu uygulanan hastalarda nakil öncesi ve sonrasý dönemde, uzun sure entübe kalmaya baðlý olarak trakeal stenoz gelisebilir. Bu çalýþmada, kalp nakli öncesi 2 hafta süreyle entübe kalma hikayesi olan, trakeal darlýk geliþmesi nedeniyle trakeal rezeksiyon ve anastomoz uygulanan hastada, anestezi deneyimi sunulmuþtur.

Klor gazý nedeniyle zehirlenmelerin en yaygýn sebeplerinden biri
temizlik maddelerinin karýþýmýdýr. Klor gazý solunmasýndan sonra göz,
boðaz tahriþi, hýrýltý, öksürük, nefes darlýðý, hipoksemi,
hýrýltýlý, anormal akciðer grafikleri sýk bildirilir ve genellikle akciðer
þikayetleri görülür. Klor gazýnýn kardiyak etkileri tam olarak bilinmemekte olup, nadiren göðüs aðrýsý ve çarpýntý bildirilmiþtir.
Biz bu olguda temizlik malzemelerinin karýþtýrýlmasýndan sonra klor gazý toksisitesine baðlý atriyal fibrilasyon geliþen 26 yaþýndaki erkek hastamýzý tartýþtýk
Bu yazýnýn yayýnlanmasý için yazýlý izin hastadan alýnmýþtýr.

Karbonmonoksit (CO) intoksikasyonunun, beyin, myokard gibi yüksek oksijen ihtiyacý olan dokularda, ciddi etkileri olabilmektedir. Nörolojik bulgular ön planda olup kardiyotoksik etkiler de sýktýr. Önceki çalýþmalar ve vaka sunumlarý; CO zehirlenmesi ile miyokard iskemisi arasýnda anlamlý bir iliþki olduðunu göstermiþtir. Literatürde, CO zehirlenmesinin tetiklediði myokard infarktüsü (MI) sonrasý, CABG cerrahisi gerektiren vaka sayýsý kýsýtlýdýr.
Nörolojik ve solunum sistemini ilgilendiren sýklýkla rastlanan klinik bulgular olmadan, göðüs aðrýsý þikayetiyle acil servise baþvuran, troponin yüksekliði karboksihemoglobulin düzeyinde artýþla birlikte, CO zehirlenmesi sonrasý geliþen MI olarak düþünülüp, acil þartlarda anjiografi yapýlmýþ olan ve stent uygulanan, sonrasýnda ise CABG cerrahisine giden erkek olgu, literatür eþliðinde tartýþýldý.