Bir Eğitim ve Araştırma Hastanesindeki Beyin Ölümü ve Organ Bağışı Olgularının Retrospektif İncelenmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışma ile bir eğitim ve araştırma hastanesinde 2009-2018 yılları arasında gerçekleşen beyin ölümü ve organ bağışı olgularının retrospektif olarak incelenmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Vakaların beyin ölümü sayıları, organ bağışları ve profillleri değerlendirilmiştir. Hastaların sayıları, yaşları, cinsiyetleri, milliyetleri, klinikleri, tanıları, bağış yapılma durumu ve yapılmadıysa sebebi incelenmiştir. Çalışmada arşiv kayıtlarından ve Sağlık Bakanlığı Transplantasyon, Diyaliz ve İzlem Sistemleri (TDIS) programından yararlanılmıştır.
BULGULAR: 57 hastanın beyin ölümünün tespit edildiği ve 19’unun (%33,3) organlarının bağışlandığı bulundu. Olguların %89,4’ü (n=51) erkek, %40,3’ü (n=23) A kan grubu, %77,2’si (n=44) 20-60 yaş aralığında, tamamı Türkiye Cumhuriyeti vatandaşıdır. Hastaneye yatış tanıları açısından bakıldığında travmalar %49,1 (n=28) ile ilk sıradadır. Olguların %56,2’si (n=32) Anestezi ve Reanimasyon Kliniği yoğun bakım servisine yatmıştır. %39,4’ünün (n=15) dini sebeplerden dolayı organlarının bağışlanmadığı bulunmuştur.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Beyin ölümü tespit sayıları ve organ bağış oranları istenilen düzeyde değildir. Sağlık personelinin ve toplumun farkındalığını artıracak eğitim ve kampanyalar düzenlenmeli, kamu spotlarından daha çok faydalanılmalıdır. Dini açıdan sakınca bulunmadığına dair Diyanet İşleri Başkanlığı ile daha yoğun faaliyetler yürütülmelidir.

Retrospective Investigation of Brain Death and Organ Donation Cases in a Training and Research Hospital

INTRODUCTION: The objective of this study was to sought retrospectively the brain death and organ donation cases of a training and research hospital between 2009-2018.
METHODS: The profile of all cases, brain death numbers and organ donation were evaluated. The patients’ number, age, sex, nationality, their clinics, diagnosis, the status of donation and the reason of the donation failure, if any, were evaluated. Archives records and the Transplantation, Dialysis and Monitoring Systems of Health Ministry (TDIS) program were used for assestion.
RESULTS: We found that brain death of 57 patients was detected and organs of 19 cases (33.3%) were donated. 89.4% of patients (n= 51) were male, 40.3% (n = 23) A blood group, 77,2% (n = 44) in the 20-60 age range, and all cases were citizens of the Republic of Turkey. In terms of hospitalization diagnoses, traumas were the most common with 49.1% (n = 28). 56.2% (n = 32) of the cases were admitted to the intensive care unit of the Anesthesia and Reanimation Clinic. 39.4% (n = 15) found organ donation unacceptable because of religious beliefs.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Brain death detection numbers and donation rates are not at the desired level. Education and campaigns should be implement to increase the awareness of the health personnel and the society, public spots should be utilized more. More intense activities should be carried out with the Presidency of Religious Affairs that there are no religious problems.